Onze Verhalenvertellers

SCE gaat Edith Harmes missen!

In januari stopt Edith Harmes, geboren in Scharn, als bestuurslid en voorzitter van de denktank Bruis bij SCE. In het voorjaar van 2020 stond Ellen Janssen bij Edith aan de deur. Het Sociaal Centrum Eijsden kon in principe worden geopend, maar door de plotselinge uitbraak van het coronavirus was dat geen optie. “Dus heb ik wat meer tijd om op zoek naar goede bestuurders en vrijwilligers te gaan,” moet de voorzitter hebben gedacht.

Probeer het toch maar/Edith hapte niet meteen: “Ik had op alle niveaus binnen de zorg gewerkt. Gestart als verpleegkundige, daarna gewerkt op specialistische afdelingen, bij opleidingen en in de psychiatrie. Geëindigd als manager van het Bartholomeus Gasthuis, het oudste verzorgingshuis in Nederland, midden in Utrecht. Bij mijn pensionering wist ik zeker: “Ik ga geen vrijwilligerswerk meer doen, want ik heb lang genoeg gewerkt.” Maar ja, als Ellen met al haar verbale kwaliteiten aan je begint te trekken… Mijn reactie was zeker niet: ‘Oh, wat is het leuk dat dit op mijn pad komt.’ Maar ik begon toch te twijfelen of ik niet binnen een redelijke tijdsinvestering iets kon betekenen bij de ontwikkeling van zo’n bijzonder project als SCE. Het was dus meer: “Kom op, Edith. Probeer het toch maar eens. Je ziet wel hoelang je dat volhoudt.”

Dat is dus best een hele tijd geweest. Waarom stop je nu? Edith: “In Leiden en omgeving wonen alle vrienden die met mijn man en mij vele jaren het leven hebben gedeeld. Contacten die ik per se niet wil loslaten. Dus reizen we vaak op en neer. Ik ben de op een na jongste van acht kinderen en mijn broers en zussen vragen ook steeds meer aandacht. Mijn man is 87 en nog gezond. En nu kunnen we samen nog genoeg ondernemen. Ik vind het een idioot idee dat ik pas met alles bij SCE zou stoppen als mijn man ziek zou worden. En mijn energie neemt natuurlijk ook af. En tegelijkertijd wil ik meer aandacht besteden aan mijn hobby en interesses.

De organisatie bij SCE staat nu/Wat ook meespeelt: inmiddels staat SCE als organisatie. We hebben een goed, stabiel bestuur, bijna 100 vrijwilligers en er komen steeds meer activiteiten. Op alle niveaus is er sprake van continuïteit. In 2020 moesten we voor een groot deel samen alles nog ontdekken.”

Coördinator van de vrijwilligers/Wie zich bij SCE aanmeldde als vrijwilliger, kreeg de afgelopen jaren altijd eerst een intakegesprek met Edith. “Aan die rol van coördinator van de SCE-vrijwilligers beleefde ik veel plezier. Het waren zoveel mooie en vaak verrassende gesprekken! Aan het einde van elk gesprek probeerde ik in te schatten of we aan zo’n nieuwe vrijwilliger echt iets konden bieden dat bij die persoon paste. Als coördinator probeerde ik steeds te bewaken dat er niet te veel van de vrijwilligers werd gevraagd. We passen onderling goed op elkaar. Bij nieuwe activiteiten lopen we niet te hard van stapel, kiezen veel liever voor het groeimodel. Trots ben ik ook op de manier waarop de werkgroep Bruis zich heeft ontwikkeld. Hoogst zelden slaat iemand het maandelijks overleg over. Als je het over continuïteit en betrokkenheid hebt, dan is Bruis wel een goed voorbeeld. Wat ook werkt, is de afspraak dat wanneer je met een goed idee komt, dat je dan in de uitvoering daarvoor je verantwoordelijkheid neemt. Ik ga de mensen van SCE zeker missen, maar als ik ze ergens bij kan helpen, weten ze me toch wel te vinden…” 

Foto’s: Maandag 2 december nam werkgroep Bruis alvast afscheid van Edith tijdens een etentje bij Brasserie De Grens. In januari volgt nog een officieel SCE-afscheid van Edith.